Kto pyta, nie błądzi

 

 Jak uniknąć nudy, charakteryzując bohaterkę lektury🧐?

Wyobraźcie sobie 👉 Kanclerz, wielce zaniepokojony, że lud tak mało wie o swojej władczyni, zlecił dziejopisowi Wawelowi wypytanie Balladyny i zdobycie informacji, które pozwoliłyby stworzyć portret królowej 👑.

Kronikarz głowił się nad pytaniami, nie mogliśmy zostawić go bez pomocy🤷‍♀️.

Znamy przecież rutynę myślenia krytycznego 👉 12 pytań!

👑 Balladyna wzięta w krzyżowy ogień pytań, szybko została zdemaskowana, a portret królowej, słowami malowany, trafił do poddanych.

📢 Nie słyszałam narzekań, że trzeba charakteryzować bohaterkę😁.

Na podsumowanie pracy 👉 trochę zabawy ( choć trzeba wykazać się znajomością lektury)!

Z cyklu👉 Co by było, gdyby... 👉tworzenie profilu Balladyny na FB/ IG,  listu gończego

 lub ulotki 👉zadanie do wyboru (OK).

👑 I tak to, realizując treści podstawy programowej, kształciliśmy postawy MK 👉 przetwarzaliśmy informacje, analizowaliśmy, ocenialiśmy, kwestionowaliśmy oczywistości i rozpoznawaliśmy potrzeby innych.

Dodaliśmy kompetencje kluczowe 👉 rozumienie i tworzenie informacji, cyfrowe, osobiste, społeczne i w zakresie uczenia się.

👑 Zaraz też do MK dołączyły pozostałe kompetencje przyszłości 👉 komunikacja

 + kooperacja +kreatywność💪.

* Prace zostały omówione, a błędy poprawiamy i wykorzystujemy do rozwoju.

Dumania polonistki

 

fot. Anna Kornacka

🙇 Jak budować wiarę w siebie?  Jak uczynić proces uczenia się widocznym? Jak sprawić, by uczeń był aktywnym uczestnikiem procesu uczenia się?

❓ Znasz odpowiedź na te pytania? Szczęściara/ szczęściarz!

💡 Może korzystasz z dobrodziejstwa, jakie daje  w tym zakresie wielokierunkowa informacja zwrotna?

Tak robiMY - Zofia Przystup https://okiemipiorembelferki.pl/  i ja.  Nie stawiamy cyferek na półrocze, więc informacje zwrotne są dla nas cennym komunikatem zawierającym spostrzeżenia na temat dotychczasowych osiągnięć uczniów.

Zanim osiągniemy cel,  czyli wykształcimy człowieka, który wie, jak ważna we współczesnym świecie jest umiejętność uczenia się i  staje się  odpowiedzialny za ten proces, musimy zrobić wiele małych kroków 👣. 

Źródło: pixabay

🙇 Na zakończenie półrocza nasi uczniowie pochylają więc główki nad długoterminowymi kryteriami sukcesu, dołączają do nich  głowy zapracowanych rodziców i nauczycielek, te już nieco przyprószone siwizną. Odpowiadamy sobie  na ważne pytania, by móc ruszyć w dalszą podróż.

❓Jaki jest cel tej pracy?  Wzmocnienie wewnętrzne, dawanie wsparcia w uczeniu się i budowanie poczucia sprawczości. Droga do celu przebiega tak 👇

👣 Krok 1.  Sam z sobą

Uczeń i nauczyciel, każdy w swojej świątyni dumania, analizują, wspierając się kryteriami, co w zakresie kompetencji (wiedzy, umiejętności i postaw) zadziało  się indywidualnie w każdej główce. 

👣 Krok 2.  Razem

Uczniowie, wyposażeni w samoocenę i informację zwrotną od nauczyciela, wykonują pracę detektywistyczną - szukają punktów stycznych i różnic. Uważnie przyglądają się kryteriom sukcesu, które zostały oznaczone hasłem 👉 Jeszcze nie. 

👣 Krok 3.  Wybór

Dzieci wybierają KSU, nad którymi chcą szczególnie popracować w następnym półroczu i dopisują do nich propozycje działań, mogących wesprzeć je w osiągnięciu celu.

👣 Krok 4. Komunikacja

Pod każdą informacją zwrotną piszę list do ucznia. Umieszczam w nim pytania, sugestie, podpowiedzi, docenienie. Dzieci odpisują, odpowiadają na pytania, mogą zadać swoje, mają też możliwość negocjowania zmiany oznaczeń w informacji zwrotnej. 

👣 Krok 5. Sprawczość

To jest czas przeznaczony na udzielenie przez ucznia informacji zwrotnej nauczycielowi na temat zajęć języka polskiego. 

📣 Uwaga! W tym roku wykorzystałam połączenie OK (#ocenianie kształtujące) z MK (#myśleniekrytyczne). Uczniowie udzielali IZ, wykorzystując rutyny myślenia krytycznego 👇

Widzę - Myślę - Zastanawiam się  oraz Most

Krok 6. Współpraca

W tym samym czasie nad IZ dla nauczyciela dumają rodzice, wskazując nie tylko mocne strony sposobu pracy polonisty z ich dziećmi, ale też obszary do rozwijania, pojawiają się wątpliwości, pytania, czasami niepokój. To są dla nauczyciela niezwykle cenne informacje, bo wpływają na tworzenie odpowiednich warunków do pogłębionego uczenia się naszych podopiecznych. A kto, jak nie rodzice, może  być sprzymierzeńcem pedagoga w tym procesie.

Krok 7.  Rozwój

Teraz, w domowym zaciszu, listy i samooceny uczniów oraz informacje zwrotne od rodziców, uważnie czyta nauczyciel.

Do ich refleksji dokładam swoją  i definiuję obszary, które będziemy rozwijać, szukam sposobów na przeprowadzenie skutecznych i angażujących  dzieci procesów edukacyjnych. 

I tak...

🙋 Widzę - refleksyjnych uczniów, którzy zbierają dowody swojego uczenia się.

🙋 Myślę - że doskonale wiedzą, jak postępuje ich nauka, analizują i interpretują sukcesy oraz nieudane próby.

🙋 Zastanawiam się - jak zaplanować kolejne etapy uczenia się, by uczniowie zostali wyposażeni w kompetencje przyszłości. 

Czy warto zrobić te kroki?  Nie mam wątpliwości -  warto być refleksyjnym praktykiem!

* Prace uczniów zawierają usterki. Wiemy o tym i wiemy, co z tym zrobimy 😇