Dumania polonistki

 

fot. Anna Kornacka

🙇 Jak budować wiarę w siebie?  Jak uczynić proces uczenia się widocznym? Jak sprawić, by uczeń był aktywnym uczestnikiem procesu uczenia się?

❓ Znasz odpowiedź na te pytania? Szczęściara/ szczęściarz!

💡 Może korzystasz z dobrodziejstwa, jakie daje  w tym zakresie wielokierunkowa informacja zwrotna?

Tak robiMY - Zofia Przystup https://okiemipiorembelferki.pl/  i ja.  Nie stawiamy cyferek na półrocze, więc informacje zwrotne są dla nas cennym komunikatem zawierającym spostrzeżenia na temat dotychczasowych osiągnięć uczniów.

Zanim osiągniemy cel,  czyli wykształcimy człowieka, który wie, jak ważna we współczesnym świecie jest umiejętność uczenia się i  staje się  odpowiedzialny za ten proces, musimy zrobić wiele małych kroków 👣. 

Źródło: pixabay

🙇 Na zakończenie półrocza nasi uczniowie pochylają więc główki nad długoterminowymi kryteriami sukcesu, dołączają do nich  głowy zapracowanych rodziców i nauczycielek, te już nieco przyprószone siwizną. Odpowiadamy sobie  na ważne pytania, by móc ruszyć w dalszą podróż.

❓Jaki jest cel tej pracy?  Wzmocnienie wewnętrzne, dawanie wsparcia w uczeniu się i budowanie poczucia sprawczości. Droga do celu przebiega tak 👇

👣 Krok 1.  Sam z sobą

Uczeń i nauczyciel, każdy w swojej świątyni dumania, analizują, wspierając się kryteriami, co w zakresie kompetencji (wiedzy, umiejętności i postaw) zadziało  się indywidualnie w każdej główce. 

👣 Krok 2.  Razem

Uczniowie, wyposażeni w samoocenę i informację zwrotną od nauczyciela, wykonują pracę detektywistyczną - szukają punktów stycznych i różnic. Uważnie przyglądają się kryteriom sukcesu, które zostały oznaczone hasłem 👉 Jeszcze nie. 

👣 Krok 3.  Wybór

Dzieci wybierają KSU, nad którymi chcą szczególnie popracować w następnym półroczu i dopisują do nich propozycje działań, mogących wesprzeć je w osiągnięciu celu.

👣 Krok 4. Komunikacja

Pod każdą informacją zwrotną piszę list do ucznia. Umieszczam w nim pytania, sugestie, podpowiedzi, docenienie. Dzieci odpisują, odpowiadają na pytania, mogą zadać swoje, mają też możliwość negocjowania zmiany oznaczeń w informacji zwrotnej. 

👣 Krok 5. Sprawczość

To jest czas przeznaczony na udzielenie przez ucznia informacji zwrotnej nauczycielowi na temat zajęć języka polskiego. 

📣 Uwaga! W tym roku wykorzystałam połączenie OK (#ocenianie kształtujące) z MK (#myśleniekrytyczne). Uczniowie udzielali IZ, wykorzystując rutyny myślenia krytycznego 👇

Widzę - Myślę - Zastanawiam się  oraz Most

Krok 6. Współpraca

W tym samym czasie nad IZ dla nauczyciela dumają rodzice, wskazując nie tylko mocne strony sposobu pracy polonisty z ich dziećmi, ale też obszary do rozwijania, pojawiają się wątpliwości, pytania, czasami niepokój. To są dla nauczyciela niezwykle cenne informacje, bo wpływają na tworzenie odpowiednich warunków do pogłębionego uczenia się naszych podopiecznych. A kto, jak nie rodzice, może  być sprzymierzeńcem pedagoga w tym procesie.

Krok 7.  Rozwój

Teraz, w domowym zaciszu, listy i samooceny uczniów oraz informacje zwrotne od rodziców, uważnie czyta nauczyciel.

Do ich refleksji dokładam swoją  i definiuję obszary, które będziemy rozwijać, szukam sposobów na przeprowadzenie skutecznych i angażujących  dzieci procesów edukacyjnych. 

I tak...

🙋 Widzę - refleksyjnych uczniów, którzy zbierają dowody swojego uczenia się.

🙋 Myślę - że doskonale wiedzą, jak postępuje ich nauka, analizują i interpretują sukcesy oraz nieudane próby.

🙋 Zastanawiam się - jak zaplanować kolejne etapy uczenia się, by uczniowie zostali wyposażeni w kompetencje przyszłości. 

Czy warto zrobić te kroki?  Nie mam wątpliwości -  warto być refleksyjnym praktykiem!

* Prace uczniów zawierają usterki. Wiemy o tym i wiemy, co z tym zrobimy 😇

Strachy pod tablicą

 

- Odpytujesz uczniów przy tablicy?

- Tak! Uwielbiam odpytywać uczniów!

- Ty?! Taka OKejowa  nauczycielka?!

😇 Hmmm, ano właśnie! Tylko... ja proponuję uczniom... gimnastykę 🏃.

😱 Że niby nie można? To język polski, a nie wychowanie fizyczne? A kto nam zabroni hasać między ławkami?

Tu przysiad!

Tam skłon!

Noga w prawo !

Ręka w lewo! 

🙋  Przy okazji sprawdzamy, czy dzieci wiedzą 👇,

👉 że narrator mówi w epice, a nie 

w liryce,

👉 że czasownik nazywa czynności, a nie przedmioty,

👉 a "Rutka" to powieść, a nie nowela.

👂 I w tajemnicy Wam powiem, 

że uczniowie przed lekcją wykrzykują:

- Niech pani nie zapomni o gimnastyce!

😁 Ja zaś sprytnie przemycam ważne pytania.

Tak więc odpytywanie odbywa się pod naciskiem 😁. Nie mogę  przecież odmawiać, gdy dzieciom tak bardzo na sprawności fizycznej zależy 🙆, a i o spalanie zbędnych kilogramów, tu i ówdzie u pani ukrytych, dbają 😅.

🔊 Autorką prezentacji z gimnastyką jest pani Marzena Buszka 👉 znajdziecie ją tutaj.

A prezentację umieściłam 👉 tutaj 

Galeria  zdjęć 👇

Supermoce książek - lektura dodatkowa

 

📚 Odłożyliśmy na półkę książkę Joanny Fabickiej "Rutka", ale Zosia, Rutka i urocza ciotka Róża pozostaną na zawsze w naszych sercach.

💭 Zastanawiacie się pewnie, czy warto poświęcić kilka lekcji na wspólne czytanie lektury dodatkowej?

😇Odpowiadam - warto! Powodów jest wiele, ale ja wybrałam ten 👉" Czytajmy książki, nauczymy się czytać ludzi".

Chcę, by moi uczniowie czytali ludzi i siebie, więc ja czytam im 🙇.

📚 Na lekcje z "Rutką wszyscy czekaliśmy niecierpliwie, dzieci i my, nauczycielki.

Jak pracowaliśmy?

👉 czytaliśmy na zmianę, dzieci i ja,

👉 każdy rozdział omawialiśmy, wykorzystując rutynę myślenia krytycznego - widzę - myślę - zastanawiam się,

👉 następnie uczniowie wizualizowali najważniejsze, ich zdaniem, treści.

👉 W połowie książki zrobiliśmy - stop klatkę 👇

📌 przeanalizowaliśmy, które - myślę - się potwierdziły i na które - zastanawiam się - znamy już odpowiedzi,

📌 snuliśmy refleksje na temat poruszonych w książce problemów, wykorzystując karty Dixit,

📌 powstały rozdziały cztery i pół - uczniowie dodali własne pomysły do historii Rutki i szlifowali tworzenie opowiadania twórczego,

📌 poznaliśmy postać Janusza Korczaka.

😔 Zasmuceni, że czytanie dobiega końca, postanowiliśmy zapisać, co zostanie w naszych sercach.

👉 Pomogła nam w tym kolejna rutyna myślenia krytycznego - "mówiący długopis".

📙 Zauroczeni okładką książki, projektowaliśmy własne i śmiem twierdzić, że spodobałyby się pani Joannie Fabickiej, autorce "Rutki".

📚 Podczas lekcji szóstoklasiści kształcili 👇

➻ postawy myślenia krytycznego,

➻ 4 x K, czyli kompetencje przyszłości,

➻ 5., 6. i 8. z kompetencji kluczowych.

☕ "Czytanie tworzy innowatorów", więc efektem ubocznym wspólnego czytania jest herbaciarnia,    w której co piątek raczymy się pyszną herbatką z sokiem malinowym 😋😋😋. I tu kłania się 7. kompetencja kluczowa 😀.

🌞 Aaaa, zapomniałam wspomnieć, że czytanie odbywało się  nie tylko w sali lekcyjnej.

Przelotny romans czy stały związek?

 

Obraz Here and now, unfortunately, ends my journey on Pixabay z Pixabay 

I po co mi TO było? Zmiany?

💑 Związek z 🆗 (#ocenianiemkształtującym) wszedł właśnie w fazę stabilizacji, bez problemu poruszałam się między strategiami uczenia się, w czym sprawnie wspomagały mnie  techniki OK. Zorganizowałam sprzyjającą uczeniu się przestrzeń, zbudowałam dobre relacje, w naszej OKejowej klasie  liczyły się współpraca, uczenie się na błędach, samodzielność, kreatywność.

👍 Właśnie podjęłam decyzję, że resztę swojego nauczycielskiego życia spędzę z 🆗. Znałam już jego wady i zalety (które zresztą wiodły prym w tym duecie 😇), wydawało mi się, że mogę przycupnąć na zydelku i się ustatkować 🙈.

🙆 Nagle, zamaszystym krokiem, na moje edukacyjne podwórko wkroczyło MK (#myśleniekrytyczne). Mrugnęło do mnie, zalotnie się uśmiechało, kusząc wspólnymi z 🆗 zainteresowaniami.

 👀 Zerknęłam raz, no... może dwa, dałam się złapać za rękę i ... przepadłam. 

💘 Jeszcze nie byłam pewna, czy będzie to chwilowe zauroczenie, czy miłość do grobowej deski. Powoli jednak ulegałam urokowi MK (#myśleniakrytycznego).

⌛ Zatrzymałam się, myślałam,  kwestionowałam,  weryfikowałam swoje przekonania, a tymczasem pierwsze wizyty rutyn MK na lekcjach języka polskiego zaowocowały przyjaźnią ze strategiami 🆗. Doskonale się uzupełniały, wspólnie pomagały uczniom skuteczniej się uczyć i komunikować, rozumieć siebie, innych i otaczający świat.

👫 Dzieci, nieco już przygnębione przedłużającym się nauczaniem zdalnym, znowu się ożywiły, wzmogły ciekawość, zadawały pytania, upewniły się, że błąd jest początkiem procesu uczenia się i że nie ma jednego prawidłowego rozwiązania.

😍 Och! Czuję w kościach, że nie będzie to tylko przelotny romans, zapowiada się stały związek oparty o dobre relacje.

🔐 Związek, dzięki któremu uczniowie zyskują autonomię, są samosterowni, kreatywni, odpowiedzialni, wiedzą, jak się uczyć, współpracują z innymi i myślą.

🔐 Związek, dzięki któremu nauczyciel to entuzjasta edukacji, refleksyjny praktyk gotowy do nowych wyzwań, przewodnik.

📝 Gdy przygotowuję zajęcia, punkt startowy stanowią postawy myślenia krytycznego (10 postaw), do nich dobieram treści podstawy programowej, która jest narzędziem do kształcenia kompetencji         i obudowuję je strategiami 🆗 oraz rutynami MK.    

🎨 Tworzę warunki do uczenia się.                                                                       

🔔 Zaś podczas lekcji... nie pracuję więcej niż moi uczniowie, nie przeszkadzam im w podróży.

Obraz Ajay kumar Singh z Pixabay 

👂 Kiedyś usłyszałam ( niestety nie znam autorki/autora tej wypowiedzi), że ludzie boją się zmian, bo zmiany przenoszą człowieka z pozycji mistrza do pozycji ucznia.

Cóż... nie boję się, lubię się uczyć. 

I choć jestem już "starą" belferką, zydelek odstawiłam, przygotowałam wygodne buty, bo na siedzenie nie pozwala mi przekonanie, że edukacja to ciągły rozwój, zdobywanie nowych kompetencji, które pomogą odnaleźć się w szybko zmieniającym się świecie.

A Ty? Zatrzymasz się i pomyślisz? Jak sądzisz jesteś gotowa/ gotowy na podróż z myśleniem krytycznym? 

Źródło: TOC dla Edukacji